MADHURAVANI  TELUGU MAGAZINE

​

తెలిసి..తెలిసీ

​

అనేక శిశిర, వాసంతి సమీరాలు 

నా మీదుగా నడిచి వెళ్లాయి 

తలలో తెల్లవెండ్రుకలు, చర్మం మీద ముడతలు,

నాకు తెలుస్తూనే వుంది 

ముదిమి నన్ను మెల్లగా కమ్ముకోవడం 

కన్నుల్లో ఆరని కన్నీటి జల 

పెదవులపై విరిగిన నవ్వు 

వర్షం కురుస్తూనే వుంది 

తడిసిన చీరకుచ్చిళ్ళు కాళ్ళకి అడ్డం పడుతూ 

అడుగులు తడబడుతున్నాయి 

అయినా నడవాల్సిందే కదా!

ఇలాంటి వర్షపు రాత్రే 

తెరచిన నా ఇంటి వాకిలి నుండి 

పిల్ల తెమ్మెరలా వచ్చి వాలావు 

నాకింకాగుర్తుంది 

ఆ అరచేతిలో పుట్టుమచ్చని నువ్వు ముద్దు పెట్టుకోవడం 

నీ ఉంగరాల జుట్టుతో నా చేతివేళ్ళు ఆటాడటం 

నీ తేనెరంగు కళ్ళలో నా పురాస్వప్నం దొరకటం 

నాకింకా గుర్తుంది 

నాకెంత భయం.. 

స్వప్నం పక్షివలె ఎగిరిపోతుందేమోనని 

పెదవులతో నీ కళ్ళు మూసి స్వప్నంతో సంభాషించటం 

నాకింకా గుర్తుంది. 

ఇలాంటి వర్షపు రాత్రే. 

నా వొడిలో తలవాల్చి నిదురించి తెల్లవారని ఆ రాత్రి ,

నువ్వూ, కలా, వర్షము.. కలగలిసిన రాత్రి 

అలాంటి అనేక రాత్రులు ఏదో తెలియని ఆనందం, దిగులు. 

నిన్నిట్లా చూస్తుండగానే ఎన్ని రాత్రులు తెల్లవారాయో.. 

తిరిగిరాని వాళ్ళకోసం ఎదురుచూడటం 

ఎంత ఎంత వేదన 

జననం వలే, మృత్యువొక నిత్య పరమసత్యం 

అసంకల్ప  ఉచ్చ్వాస నిశ్వాసల వలె,

తెలిసి, తెలిసీ నీ కోసం వెతుకులాట. 

(విశాలాంధ్ర వారి దశాబ్ది కవిత 2001-2010 నుండి)