MADHURAVANI  TELUGU MAGAZINE

గోస్వామి తులసీదాస్ రచించిన రామచరిత మానస్ లో వనవాస సమయంలో సీతా లక్ష్మణసమేతంగా శ్రీరామచంద్రుడు ఒక గ్రామానికి వచ్చినప్పుడు, వాళ్ళెవరో తెలియని గ్రామవాసుల, సీతమ్మ మధ్య సంభాషణే "కహాంకే పథిక్ కహాం కిన్హై గవన్వా కౌన్ గ్రామ్ కే ధామ్ కే వాసీ" అన్న పద్యసమూహానికి ఇతివృత్తం.

 

అ పద్యాలు చదివినప్పటినుంచీ, ఆ నిర్మలమైన ఆటవికుల హృదయాలలోని భావనలు ఇతివృత్తంగా ఏదో వ్రాయాలని ఎన్నాళ్ళుగానో ఉన్న తపన గత వారాంతానికి, సీతమ్మ దయదలచగా ఒక రూపం దిద్దుకుంది.

ఇది ఆ తల్లికే అంకితం.

​

అన్నీ ఆటవెలదులే

​

(అడవిలో సంచరిస్తూ వున్న శ్రీరామచంద్రుడు, సీతమ్మ, లక్ష్మణులను చూసి వారెవరో తెలియని ఆటవికులు ఈ విధంగా అనుకుంటున్నారు)

​

​

​

ఎవ్వరయ్య వీరు యేల కారడవిలో

తిరుగుచుండిరిటుల తిరము లేక

పావుకోళ్ళు లేక పైతొడుగూ లేక

భయమొకింత లేక బాధలేక

​

 

మునులవోలెనున్న పురుషులిర్వురిమధ్య

ముత్యమల్లెనున్న ముదితయొకతి

ముందు వాడు నీలి మోహనాకారుడే

వెనుకవాడు తెలుపు వెన్నెలల్లె

​

 

నల్లవాని పదము తాకగానే చూడు

నల్లవాని పదము నలుప నచ్చెరువొంద (నలిపివేసినకూడ)

​

 

నల్లవాని నడక నలుపగా కరకైన

కంటకములు పచ్చగడ్డియాయె

పసిడిబొమ్మ లేత పదములన్ కాపాడ

పూయజేసె కసువు పూలనెన్నొ

​

 

ఒక్కపూవుబరువె యుండెనాయాబాల

నలుగలేదు ఒక్క దళముకూడ

కోరి పెట్టుకున్న గోరింట ఎరుపంత

పసుపు పూలకంటె పండినట్లు

​

 

తరుణి కొంగుతగిలి తలలూపుతూనాడె

దారిపక్కనున్న తరువులతలు

మోడుపోయియున్న మొక్కకూడా లేచి

మూడుకాయలారు మొగ్గలిచ్చె

​

 

వీరివెంటనుండి విడువకుండనివాడు

వనిత పదముతగిలి వదిలినట్టి

ఒక్కనొక్కపూవు నొద్దికెంతో చూపి

యేలనోమరటుల యేరుకొనెను

​

 

తథ్యమయ్య తెలిసె దైవాంశజులె కదా

వీరయోధ్యవారె వేరు కారు

రాముడుండె ముందు రమణి సీతమ్మయే

లక్ష్మణుండు వెనుక లయను నడచె

​

 

ఎంతొ కొంత పపుణ్యమేజన్మలోచేయ

వారినిచటచూచుాు భాగ్యమబ్బె

పాదపూజ చేయ పావనమ్మయ్యేను

బతుకు మనది రండు బాగుపడగ

​